§ 2a Egzamin z ministrantury – zagadnienia
Kim jest ministrant
Budowa mszy świętej
Nazwy i przeznaczenie naczyń liturgicznych
Umiejętność wykonywania funkcji ministranckich
Opanowanie pamięciowe modlitw liturgicznych
Znajomość szat liturgicznych
Znajomość głównych duszpasterzy archidiecezji lubelskiej
Znajomość przebiegu liturgii: Środy Popielcowej, Niedzieli Palmowej, Triduum Paschalnego, Procesji Bożego Ciała, Odpustów parafialnych, nabożeństw majowych i październikowych, świąt Bożego Narodzenia, Bierzmowania, Komunii świętej, mszy z obecnością biskupa.
§ 2a.1 Ministrant

Ministrare (z łac.) znaczy służyć. Służymy Bogu, kiedy przyczyniamy się do tego, aby liturgia była piękna. Słowo ministrant wskazuje szczególnie na służbę we Mszy świętej.
Ministrant jest pomocnikiem przy sprawowaniu Mszy świętej i podczas innych nabożeństw liturgicznych.
Ministrant jest tym, który niesie znaki.
Ministrant niesie pewne określone przedmioty, które są do liturgii niezbędne.
Ministrant sam powinien być znakiem.
Ministrant przez służenie wskazuje, że każde nabożeństwo liturgiczne sprawowane w kościele jest nie tylko sprawą kapłana, lecz sprawą całej parafii i wszystkich wiernych.
Ministrant przez swoje służenie pokazuje, że uczestniczyć w liturgii nie znaczy tak jak w kinie albo przed telewizorem tylko służyć czy oglądać tylko współdziałać i współtworzyć ją czynnie się w niej angażując!

§ 2a.2 Budowa mszy świętej
Obrzędy wstępne – Przygotowujemy się do mszy świętej. Dokonuje się to poprzez śpiew pieśni, pozdrowienia, wprowadzenie, akt pokuty i modlitwę.

Liturgia słowa – Słuchamy, co Bóg mówi nam przez słowa Pisma Świętego czy Biblię i następnie odpowiadamy na nie wyznaniem wiary i modlitwą.

Liturgia Eucharystyczna:
Przygotowanie darów ofiarnych – Przygotowujemy stół ofiarny dla świętej Uczty Ofiarnej.
Modlitwa Eucharystyczna z Przeistoczeniem – Podczas Modlitwy eucharystycznej kapłan odmawia prefację modlitwę uwielbienia i dziękczynienia. Kapłan wypowiada słowa Chrystusa z Ostatniej Wieczerzy (słowa Przeistoczenia) po czym chleb i wino stają się ciałem i krwią Jezus Chrystusa. My angażuje my się przez odpowiedzi i wspólne wezwania.
Komunia święta – Jezus przychodzi do nas w świętej Uczcie.
Obrzędy Zakończenia – Umocnieni Słowem Bożym i Chlebem Życia, zostajemy przez kapłana wysłani w świat „idźcie w pokoju Chrystusa”.

§ 2a.3 Nazwy i przeznaczenie naczyń liturgicznych
Kielich – Jest to naczynie liturgiczne, w którym w czasie mszy świętej umieszcza się wino do konsekracji.
Puryfikaterz – Tym ręczniczkiem oczyszcza się i osusza kielich oraz patenę na Hostie.
Palka – Służy do nakrycia kielicha mszalnego - kwadratowy kawałek usztywnionego płótna.
Korporał – Płótno w kształcie prostokąta rozkładane na ołtarzu. Na nim dopiero stawia się kielich oraz patenę z Hostią podczas liturgii eucharystycznej lub monstrancję podczas wystawienia.
Welon na kielich – Jest to tkanina, którą nakryty jest kielich do momentu przygotowania darów ofiarnych. Ponownie kielich nakrywa się tym welonem po Komunii świętej.
Patena – W niej znajdują się Hostie, komunikanty przeznaczone do sprawowania mszy świętej.
Ampułki – Podaje się w nich wino i wodę do Mszy świętej. W czasie przygotowania darów ofiarnych miesza się krople wody z winem w kielichu.
Lawaterz i miednica – Służy do obmycia rąk kapłana w czasie liturgii.
Ręczniczek – Po czynności obmycia rąk kapłan wyciera je o ręczniczek.
Monstrancja – Służy ona do wystawienia Najświętszego Sakramentu w celu adorowania go i noszenia w procesji, służy także do błogosławienia wiernych Świętą Hostią.
Puszka – Przechowuje się w niej konsekrowane Hostie, komunikanty które pozostały po rozdzieleniu Komunii świętej.
Kustodium – Służy do przechowywania świętych Hostii wystawianych w monstrancji.

§ 2a.4 Umiejętność wykonywania funkcji ministranckich
Rozłożenie kielicha i wniesienie puszek
Odpowiednie wniesienie ampułek oraz lavabo
Dzwonienie dzwonkami i bicie w gong
Znajomość obsługi mszy z asystą
Posługiwanie się trybularzem i łódką
Funkcje w czasie Chrztu
Rozróżnianie ksiąg liturgicznych

§ 2a.5 Opanowanie pamięciowe modlitw liturgicznych
Modlitwa przed służeniem
Oto za chwilę przystąpię do „Ołtarza Bożego, do Boga, który rozwesela młodość moją”. Do świętej przystępuję służby. Chcę ją dobrze pełnić. Proszę Cię Panie Jezu, o łaskę skupienia, by myśli moje były przy Tobie, by oczy moje były zwrócone na ołtarz, a serce moje oddane tylko Tobie. Amen.

Modlitwa po służeniu
Boże, którego dobroć powołała mnie do Twej służby, spraw, bym uświęcony uczestnictwem w Twych tajemnicach przez dzień dzisiejszy i całe me życie, szedł tylko drogą zbawienia. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Akt pokuty
Spowiadam się Bogu wszechmogącemu * i wam, bracia i siostry, * że bardzo zgrzeszyłem * myślą, mową, uczynkiem, i zaniedbaniem: moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina.
Przeto błagam Najświętszą Maryję, zawsze Dziewicę, * wszystkich Aniołów i Świętych, * i was, bracia i siostry, * o modlitwę za mnie * do Pana Boga naszego.

Modlitwa Pańska
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje, przyjdź królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj.
I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego. Albowiem Twoje jest Królestwo, i moc, i chwała na wieki wieków Amen.

Hymn „Chwała na wysokości Bogu”
Chwała na wysokości Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli. Chwalimy Cię. Błogosławimy Cię Wielbimy Cię. Wysławiamy Cię. Dzięki Ci składamy, bo wielka jest chwała Twoja. Panie Boże, Królu nieba, Boże Ojcze wszechmogący. Panie, Synu Jednorodzony, Jezu Chryste. Panie Boże, Baranku Boży, Synu Ojca. Który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami. Który gładzisz grzechy świata, przyjm błaganie nasze. Który siedzisz po prawicy Ojca, zmiłuj się nad nami. Albowiem tylko Tyś jest święty. Tylko Tyś jest Panem. Tylko Tyś Najwyższy, Jezu Chryste. Z Duchem Świętym w chwale Boga Ojca. Amen.

Pozdrowienie anielskie
Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławiona Ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.

Skład apostolski
Wierzę w Boga Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, i w Jezusa Chrystusa, Syna Jego Jedynego, Pana naszego, który się począł z Ducha świętego, narodził się z Maryi Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion, zstąpił do piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał, wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga Ojca Wszechmogącego, stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.

Pod Twoją obronę
Pod Twoją obronę uciekamy się święta Boża Rodzicielko, naszymi prośbami racz nie gardzić w potrzebach naszych, ale od wszelakich złych przygód racz nas zawsze wybawiać, Panno chwalebna i błogosławiona. O Pani nasza, Orędowniczko nasza, Pośredniczko nasza, Pocieszycielko nasza. Z Synem swoim nas pojednaj, Synowi swojemu nas polecaj, swojemu Synowi nas oddawaj.

� 2a.6 Znajomość szat liturgicznych

Ornat – Wierzchnia szata liturgiczna zakładana przez kapłana do Mszy świętej.

Stuła – Rodzaj szarfy zakładanej przez kapłana na szyję, końce zwisają swobodnie na piersiach.

Kapa – Szata liturgiczna, używana w czasie odprawiania nabożeństw, które nie są mszami.

Komża – Skrócona biała alba o szerokich rękawach.

Sutanna – Długa czarna szata sięgająca do kostek, lekko wcięta w pasie, z niskim stojącym kołnierzykiem, zapinana z przodu na rząd małymi guziczkami, noszona przez duchownych.

Alba – Biała szata liturgiczna noszona pod ornatem u księży katolickich obrządku łacińskiego lub innych służb ołtarza min. ministrantów.

Welon – Strój liturgiczny nakładany na ciało kapłana podczas przenoszenia Najświętszego Sakramentu lub nakładany na ramiona ministrantów trzymających mitrę lub pastorał.

Cingulum – Gruby sznur z frędzlami na obu końcach, którym przewiązuje się albę.

Humerał – Biała chusta okrywająca szyję i ramiona noszącego albę.

Dalmatyka – Szata liturgiczna diakona - wkłada się ją na albę i stułę.

Mitra – Wysokie, rozcięte po bokach nakrycie głowy zakładane przez zwierzchników kościoła.

Piuska – To mała, okrągła czapeczka, noszona przez głównych duchownych katolickich: biskupów, kardynałów, papieża, na szczycie głowy.

§ 2a.7 Biskupi Diecezji Siedleckiej
bp Kazimierz Gurda
bp Piotr Sawczuk

§ 3 Strój
Kandydaci noszą komże.
Ministranci noszą komżę lub komżę i pelerynę.
Ceremoniarz, Turyferariusz i Akolici w czasie asysty noszą alby.

§ 4 Stopnie LSO – Liturgicznej Służby Ołtarza
1. Przyjmuje się następujące stopnie ministranckie:

* Kandydat (od rozpoczęcia formacji kandydackiej do włączenia do ministrantów).
* Ministrant
* Ministrant honorowy
- Ceremoniarz
- Turyferariusz – ministrant kadzidła (trybularz)
- Nawikulariusz – ministrant kadzidła (łódka)
- Akolici – ministranci światła (świece)

§ 4a Objaśnienie stopni ministranckich
Kandydat - każdego nowo przyjętego członka naszej wspólnoty obowiązują cotygodniowe zbiórki, na których uczy się on prawidłowej posługi przy ołtarzu. Okres próbny, po którym kandydat dostaje miano ministranta następuje po dwóch miesiącach w tym czasie kandydat nie może wykonywać żadnych funkcji liturgicznych. Zdobyta wiedza i umiejętności, które są potem sprawdzane przez komisję sprawdzającą - składającą się z ceremoniarza, przewodniczącego ministrantów, ks. Opiekuna i ks. Proboszcza, jeżeli wynik testu będzie pozytywny kandydat zostaje uroczyście przyjęty do grona ministrantów, a jeżeli nie - powtarzany jest okres próbny, po którym następuje kolejny egzamin. Od momentu zdania egzaminu kandydat staje się pełno prawnym ministrantem.

Ministrant - Pomaga podczas Mszy Świętej i nabożeństw, podczas przygotowania ołtarza i darów ofiarnych oraz po zakończeniu mszy świętej. Niesie znaki przedmioty - symbole o ważnym znaczeniu podczas liturgii. W razie potrzeby wykonuje czytania. Podaje księdzu ampułki, rozkłada kielich i wykonuje sumiennie przeznaczone dla niego zadania. Swoim zachowaniem daje przykład innym, jest obowiązkowy. Na mszę przychodzi zawszę nie później niż pięć minut przed rozpoczęciem liturgii.

Ceremoniarz - Nadzoruje przebieg liturgii, pomaga w kierowaniu asystami liturgicznymi w parafii, pomaga w sprawowaniu opieki nad małymi grupami kandydatów, ministrantów i lektorów, dba o dyscyplinę, porządek i ciszę w zakrystii. Daje wzór i przykład swoim zachowaniem wszystkim ministrantom. Wybierany jest z nominacji ks. Proboszcza po czym przechodzi kurs.

Turyferariusz - ministrant kadzidła odpowiedzialny za trybularz (kadzielnicę). Swą posługę spełnia wraz z ministrantem niosącym łódkę zawierającą kadzidło. Turyferariusz także prowadzi zazwyczaj procesję, jest wyznaczany na stałe przez opiekuna ministrantów.

Nawikulariusz - Posługę swą przy ołtarzu spełnia wraz z turyferariuszem w czasie procesji na rozpoczęcie mszy świętej, w czasie mszy świętej podczas okadzania przez kapłana ołtarza, przed czytaniem i po zakończeniu Ewangelii, na ofiarowanie do okadzenia darów, ołtarza, kapłana i ludu oraz podczas przeistoczenia.

Akolita – ministrant światła (zazwyczaj dwie osoby) akolici to ministranci noszący świece podczas procesji, idą z obydwu stron krzyża. Wybierani są przez Ceremoniarza.

§ 5 Punkty za służbę liturgiczną
Posługa ministrancka jest nagradzana punktami wg poniższej tabeli. W tym celu prowadzony jest dziennik, w których odnotowywane są wszystkie punkty oraz listy obecności na swoich dyżurach.
Punkty zliczane są po czterech miesiącach i ministranci spełniający najgorliwiej swoje obowiązki zostają nagradzani.
§ 5a Zasady punktacji LSO
Dyżury niedzielne i świąteczne = +2pkt
Nieobecność na dyżurze niedzielnym i świątecznym bez usprawiedliwienia = -6pkt
Spotkania ministranckie (zbiórki) = +4pkt
Nieobecność na zbiórce bez usprawiedliwienia = -5pkt
Służenie nadobowiązkowe = +4pkt
Udział w nabożeństwach poza świątecznych, obowiązkowych = +1pkt
Udział w Czuwaniu Fatimskim = +4pkt
Punkty przyznawane według uznania ks. Proboszcza lub innych księży = od -5pkt do +5pkt
§ 6 Funkcje
Funkcje mogą być rozdzielane w trojaki sposób:
Wybór poszczególnych funkcji przez duszpasterza LSO
Wybór zarządu przez tzw. Wybory
Funkcje liturgiczne rozdziela ceremoniarz lub ks. Opiekun.

§ 6a Wybór samorządu przez głosowanie
Spośród ministrantów wybiera się tzw. samorząd:

* przewodniczący
* vice przewodniczący
* sekretarz, skarbnik (jest wybierany dożywotnio z możliwością złożenia rezygnacji)
Wybory samorządu odbywają się na jednym ze spotkań w rozpoczętym roku szkolnym.
W celu przeprowadzenia wyborów powołuje się komisję wyborczą na czele z wybranym wcześniej sekretarzem.
Ministranci - kandydaci nie mogą zajmować stanowisk w samorządzie ministranckim.
Prawo głosowania mają wszyscy ministranci, chyba, że zostali zawieszeni.
Zgłoszony kandydat na urząd musi wyrazić zgodę na kandydowanie
Wybory odbywają się tajnie.
Wynik głosowania uważany jest za ważny, jeżeli bierze w nim udział ½ uprawnianych ministrantów do głosowania.
Po obliczeniu głosów komisja podaje do wiadomości wyniki głosowania.
Wybrani funkcyjni pozostają na nadanych stanowiskach dwa lata, chyba, że zajdą okoliczności ku temu, aby dokonać nowych wyborów, lub sytuacje, w których pełnienie danej funkcji staje się niemożliwe.
Opiekun ministrantów ma prawo w ciągu roku odwołać danego członka zarządu.

§ 6b Kompetencje samorządu ministranckiego
Zadania Prezesa LSO.

* Przewodniczący to inter perens - pierwszy wśród równych.
* Reprezentuje grupę ministrancką we wszystkich koniecznych okazjach.
* Prezes jest odpowiedzialny za posługę ministrantów.

Zadania Vice prezesa LSO.

* Reprezentuje grupę ministrancką we wszystkich koniecznych okazjach.
* Zastępuje prezesa we wszystkich koniecznych sytuacjach.


Zadania Sekretarza i skarbnika LSO

* Prowadzi spotkania formacyjne.
* Sprawdza obecność na spotkaniach.
* Powinien prowadzić kronikę ministrancką
* Zbiera składki na potrzeby ministranckie.
§ 7 Obowiązki ministranta
Realizowanie zadań LSO, a więc przede wszystkim służba liturgiczna.
Uczestnictwo w zbiórkach, spotkaniach formacyjnych, próbach ceremonii.
Formacja osobista (praca nad sobą) - kształtowanie postaw zewnętrznych:
* Koleżeństwo,
* Pracowitość,
* Punktualność,
* Kultura słowa,
* Szacunek do drugiego człowieka.
Rozwój życia duchowego (religijnego)
* Modlitwa,
* Sakrament Spowiedzi,
* Komunia Święta
Udział w mszach św.
Szanowanie szat, paramentów liturgicznych itp.
Szanuje własność wspólnoty.

§ 8 Prawa
Do Poszanowania własnej godności osobistej.
Do uczestnictwa w imprezach ministranckich, chyba, że słusznie został tego pozbawiony.
Do pomocy w osobistym rozwoju.
Nagród, jeśli takie są przyznawane.
Pełne prawa przysługują ministrantom, którzy regularnie wypełniają swoje obowiązki.
Prawa nie przysługują ministrantom, którzy okazjonalnie zakładają komżę.
§ 9 Nagrody i sankcje
§ 9a Nagrody
Ministrant ma prawo do nagrody, jeśli taka jest przyznawana i słusznie się mu należy.
Formy nagrody
* Ustna wobec całej społeczności ministranckiej.
* Dyplom uznania.
* Nagroda rzeczowa.

§ 9b Sankcje - są przykrą koniecznością, ale także jedną z form wychowania człowieka.
Przyjmuje się następujące formy sankcji:

Upomnienie w cztery oczy.
Upomnienie i nagana wobec wszystkich ministrantów.
Zawieszenie.
Usunięcie z grona LSO.

§ 10 Przewinienia kwalifikujące do usunięcia z LSO
Dewastacja mienia parafialnego /ministranckiego/
Publiczne zgorszenie, złe zachowanie, niekoleżeńskość, znieważenie osób i profanacja.
Niesubordynacja wobec opiekuna i zarządu.
Nieusprawiedliwione nieobecności.

§ 11 Wspólny fundusz ministrancki
Celem, dla których tworzy się kasę LSO jest zgromadzenie funduszy na wspólne przedsięwzięcia takie, jak: stroje liturgiczne, wyjazdy itp.
Źródła wpływów:
- Składki półroczne po 5 zł
- Składka z kolędy
Zarządzanie kasą
- Funduszem ministranckim zarządza skarbnik – sekretarz wraz z zarządem i opiekunek.
Prawa do korzystania z funduszy ma:
- Prawo do korzystania ze wspólnego funduszu ministranckiego ma opiekun i zarząd.

§12 Uczestnictwo LSO w konkursach i turniejach.
Ministranci, którzy uczestniczą w różnego rodzaju konkursach mają prawo do nagrody, jeśli ta jest przyznawana imiennie; natomiast, gdy nagroda jest przyznawana zespołowi - należy do społeczności ministranckiej.

§ 13 Zajęcia sportowe
Jedną z najstarszych form aktywności ludzkiej jest sport, który zaspakaja potrzebę zabawy i jest źródłem radości człowieka.
Propagowanie wśród młodzieży i dzieci gry w piłkę nożną.
Nauka przepisów gry w piłkę nożną
Nauka sędziowania gry w piłkę nożną.
Wdrażanie do gry FAIR PLAY.
Nabycie umiejętności organizowania turnieju drużynowego.
Umiejętność gry zespołowej /odnalezienia się w z zespole/.
Doskonalenie taktyki gry.
Integracja społeczności LSO.
Wzrost sprawności fizycznej.
Kształtowanie cech charakteru człowieka, takie jak: hart ducha, odwaga, wytrwałość, zdolność przezwyciężania własnych słabości.

§ 13a Regulamin uczestników zajęć
Strój sportowy
Stosowanie się do zaleceń prowadzącego zajęcia
Chęć doskonalenia zdolności gry w piłkę nożną
Duch zdrowej rywalizacji
Praca w zespole - indywidualizm zakazany!
Kultura osobista
Do drużyny reprezentującej LSO w turniejach rozgrywkach różnego rodzaju będą wybierani ci ministranci, którzy regularnie uczestniczą w zajęciach sportowych.

§14 Załączniki
Do obowiązującego statutu dołączony może zostać załącznik, regulujący bądź rozszerzający poszczególne punkty statutu tylko i wyłącznie po uprzednim głosowaniu ministrantów i przewadze więcej niż połowy głosów.
Głosowanie jest jawne.

§15 PoprawkiNowe załączniki mogą być dodawane tylko w obecności przynajmniej ½ ministrantów poprzez głosowanie i przewagę nad projektem więcej niż połowy głosów lub według uznania opiekuna ministrantów lub innych księży.